عکس جراحی فک

• جراحی فک بالا Maxillary surgery

  اگر جراحی فک بالا Maxillary surgery باشد ، می توان با پلاک های متحرک پیچ دار فک بالا را از نظر بعد عرضی باز نمود . در هنگام تحویل پلاک متحرک پیچ دار نحوه باز کردن که به طور معمول 5 روز یکبار است ، به بیمار آموزش داده می شود . در بعضی از موارد می توان از پیچ های Hyrax که کمی بزرگتر هستند و برای باز کردن درز میانی کام به کار برده می شوند ، استفاده کرد باید خاطر نشان کرد که نوع پیچ به کار برده شده بستگی به نوع ناهنجاری دارد . گاهی فک بالا علاوه بر کوچک بودن ممکن است دارای رشد ناکافی در جهت قدامی خلفی باشد . به عبارت دیگر ممکن است عقب تر از موقعیت صحیح خود قرار داشته باشد که در این صورت از دستگاههای خارج دهانی بر روی صورت استفاده می شود که این دستگاهها با کش هایی به پلاک متحرک فک بالا وصل می شوند و فک بالا را به جلو هدایت می نمایند . دستگاههای خارج دهانی که برای این منظور استفاده می شوند Face mask یاReverse chin cap می باشند . البته با دستگاههای دیگر ارتودنسی که شامل پلاک های متحرک داخل دهانی به همراه میله هایی که در ناحیه جلوی خود دارند می توان فک بالا را به جلو آورد در این دستگاهها با فشار زبان که به این میله ها وارد می شود ، می توان با کمک نیروی زبان کاهش رشد فک بالا را جبران کرد . در روشی دیگر می توان با قرار دادن Mini screw در فک پایین به همراه کش و دستگاه متحرک و یا ثابت در فک بالا ، به افزایش رشد فک بالا کمک کرد . در روشی دیگر می توان با قرار دادن Mini plate در فک پایین به همراه کش و دستگاه متحرک و یا ثابت در فک بالا به افزایش رشد فک بالا کمک کرد . برای توضیح بیشتر می توانید به قسمت مقالات خارجی دکتر جمیلیان مراجعه نماید . این درمان ها می بایست قبل از بلوغ انجام شود در صورتی که بیمار بعد از بلوغ و اتمام رشد مراجعه نماید ، نیاز به جراحی فک Maxillofacial Surgery خواهد داشت.

• دیپ بایت

  در حالت طبیعی دندانهای جلوی فک بالا باید در حدود 2 الی 3 میلیمتر از دندانهای فک پایین را از نظر عمودی بپوشانند . در صورت وجو دیپ بایت دندانهای قدامی فک بالا مقدار زیادی از دندانهای قدامی فک پایین را می پوشاند و بدین ترتیب دندانهای پایین کمتر از حد طبیعی دیده می شوند و در بعضی موارد ممکن است دندانهای قدامی فک پایین به بافت نرم کام برخورد نمایند و باعث آزردگی مخاط بافت نرم فک بالا شود . اشکال در تکامل فکین و یا رویش نامتناسب و بیش از حد دندانهای قدامی فک بالا و پایین و یا زمینه ارثی می تواند از عوامل ایجاد کننده دیپ بایت (Deep bite) باشد . عدم درمان می تواند عوارضی مثل آسیب به لثه در ناحیه جلوی دندانهای پایین (به دلیل تماس با لبه جونده دندانهای بالا) ، آسیب به کام (در اثر برخورد لبه جونده دندانهای فک پایین با کام) ، سایش زود هنگام دندانها و یا بروز مشکلات گیجگاهی فکی (TMJ problem) و ظاهری ناخوشایند ایجاد نماید . درمان زود هنگام (قبل از بلوغ) در درمان دیپ بایت از اهمیت بالایی برخوردار است . اگر بیمار قبل از بلوغ مراجعه نماید با دستگاههای متحرک و ثابت ارتودنسی می توان به راحتی دیپ بایت را درمان کرد . در صورت مراجعه بیمار در سنین بالا (بعد از بلوغ) نیاز به جراحی فک خواهد بود.

• اپن بایت

  درحالت نرمال دندانهای قدامی فک بالا در حدود 2 الی 3 میلیمتر از دندانهای فک پایین را از نظر عمودی می پوشانند. به عبارت دیگر عدم هم پوشانی دندانهای قدامی از نظر بعد عمودی اپن بایت (Open bite) نام دارد. دلیل اپن بایت می تواند به خاطر اشکال در تکامل فکین، ارث، عادات نامناسب مثل مکیدن انگشت، جویدن ناخن، مکیدن لب، مکیدن زبان و یا رویش نامتناسب دندانهای قدامی و فکی باشد. وجود فاصله بین دندانهای قدامی فک بالا و پایین نه تنها باعث ظاهری ناخوشایند در بیمار می شود، بلکه باعث مشکل در غذا خوردن، تخمه شکستن و مشکلات تکلمی در بیمار می شود به طوری که بیماران نمی توانند بعضی از حروف مثل س، ش، ژ و غیره را به خوبی تلفظ نمایند. سایش دندانهای خلفی، مشکلات لثه ای، بروز مشکلات در مفصل گیجگاهی فکی (TMJ problem) و ظاهری ناخوشایند از عوارض دیگر این ناهنجاری است. درمان زود هنگام (قبل از بلوغ) برای رفع اپن بایت (Open bite) بسیار با اهمیت است به طوری که می توان با دستگاههای متحرک و ثابت ارتودنسی قبل از بلوغ به راحتی اپن بایت(Open bite) بیمار را درمان کرد. دســتــگاهــهای مــتحرک و ثابت می تواند کمک به ترک عادت بیمار نماید و ناهنجاری اپن بایت درمان شود. در صــورتــی که بــیــمــار بــعــد از اتـمام رشـد مراجعه نماید، نیاز به درمان ارتودنسی به همراه جراحی (Orthognathic surgery) دارد. در این صـورت بیمار باید تحت درمان ارتودنسی ثابت قبل از جراحی (Presurgical orthodontics) قرار گیرد و بعد از جراحی بیمار باید تحت درمان ارتودنسی پس از جراحی (Postsurgical orthodontics) قرار گیرد.

مطالب مرتبط: جراحی فک عقب رفته  Surgery on the jaw

• اورجت زیاد

  در شرایط نرمال دندانهای قدامی فک بالا باید حدود 2 میلیمتر جلوتر از دندانهای فک پایین قرار گیرند . در صورتی که دندانهای فک بالا بیشتر از 2 میلیمتر از دندانهای فک پایین فاصله داشته باشند اصطلاحاً گفته می شود که بیمار دارای اورجت افزایش یافته یا Increased overjet است . دلیل این امر می تواند مشکل فکی (رشد بیش از حد فک بالا یا کاهش رشد فک پایین و یا ترکیبی از هر دو) و یا مشکل دندانی (جلوزدگی دندانهای قدامی فک بالا و یا عقب قرار گرفتن دندانهای قدامی فک پایین و یا ترکیبی از هر دو) و یا ترکیبی از مشکلات فکی و دندانی باشد . همچنین عادات دهانی مثل مکیدن انگشت ، مکیدن لب ، مکیدن زبان نیز می تواند به ایجاد این مشکل کمک نماید. وجود اودجت زیاد باعث افزایش ریسک برای بروز تروما و ضربه و آسیب به دندانهای قدامی بالا می نماید. در صورت وجود مشکلات فکی – اسکلتی می بایست بر اساس نوع مشکل اقدام به درمان کرد. اگر مشکل فکی – اسکلتی مربوط به جلو بودن فک بالا است، باید جراحی فک بالا Maxillary surgery به عقب برده شود. اگر مربوط به عقب بودن فک پایین است، فک پایین به جلو آورده شود و اگر مربوط به هر دو فک است، هم فک بالا به عقب و هم فک پایین به جلو آورده شود. اگر مشکل مربوط به دندانها است به گونه ای که دندانهای قدامی فک بالا به مقدار زیادی به سمت جلو آمده اند باید دندانهای فک بالا به عقب برده شود و اگر دندانهای قدامی فک پایین عقب هستند ، باید آنها را به جلو آورد و اگر ترکیبی از دندانهای هر دو فک است ، باید همزمان دندانهای هر دو فک تصحیح شود . اگر مشکلات مربوط به ناهنجاری فکی – اسکلتی است ، می بایست درمان قبل از بلوغ انجام شود . در غیر این صورت که بیمار بعد از بلوغ مراجعه نماید ، احتمال جراحی به همراه ارتودنسی وجود دارد . در صورتی که مشکل دندانی باشد به شرطی که مشکلات لثه ای وجود نداشته باشد ، می توان ناهنجاری بیمار را در هر سنی درمان نمود.

• ارتودنسی برای جراحی فک Maxillofacial Surgery

  درمان ارتودنسی به همراه جراحی فک برای بعضی از بیماران ترسناک است . این مسئله نشان دهنده آن است که در این زمینه اطلاعات کافی وجود ندارد . مهم ترین مسئله در این بیماران آگاهی دادن و مشخص کردن سود و زیان هر درمان برای هر بیمار است . هنگامی که برای شما یا فرزندتان درمان جراحی فک و ارتودنسی پیشنهاد می شود ، شما با اصطلاحی به نام جراحی ارتوگناتیک (Orthognathic surgery) آشنا می شوید . در صورتی بیمار ناهنجاری فکی داشته باشد و قبل از بلوغ مراجعه کند ، با ارتودنسی به تنهایی و بدون نیاز به جراحی ناهنجاری بیمار را می توان درمان کرد ولیکن مراجعه دیر هنگام بیمار به همراه مشکلات فکی نیاز به جراحی خواهد داشت . بیماران ارتوسرجری (Orthosurgery) یا بیماران ارتوگناتیک (Orthognathic) آن دسته از بیمارانی هستند که دارای مشکل فکی می باشند و پس از بلوغ به متخصص ارتودنسی مراجعه می نمایند . این بیماران می بایست در ابتدا تحت درمان ارتودنسی قبل از جراحی (Presurgical orthodontics) واقع شوند و سپس برای جراحی نزد متخصـص جراح فــک و صــورت ارجاع داده شـوند و سپـس تحـت درمان ارتودنســی بعد از جراحــی (Postsurgical orthodontics) قرار گیرند . ارتودنسی قبل از جراحی برای رفع مشکل شلوغی و منظم کردن دندانها خواهد بود زیرا تا دندانها منظم نباشند جراح فک وصورت نمی تواند فکین را جراحی کند . بنابراین پیش نیاز جراحی ، ارتودنسی خواهد بود و ارتودنسی پس از جراحی (Postsurgical orthodontics) برای هماهنگی بیشتر دو فک جراحی شده و نظم بهتر به دندانها و اصلاح هرگونه چرخش دندانها و تثبیت درمان جراحی به کار برده می شود . این جراحی در بیمارستان تحت بیهوشی کامل انجام می شود . اگر فک بالای بیماری عقب باشد به آن Maxillary deficiency می گویند ، در این صورت بیمار باید تحت جراحی قرار گیرد که فک بالا به جلو آورده شود به این نوع جراحی Maxillary advancement می گویند . اگر فک بالا جلو باشد یا به عبارت دیگر بیمار دارای Maxillary protrusion باشد ، باید فک بالا به عقب برد شود که به آن جراحی Maxillary set back می گویند . اگر بیمار دارای فک پایین عقب باشد به عبارت دیگر دارای Mandibular deficiency باشد. باید فک پایین با جراحی به سمت جلو آورده شود که به آن جراحی Mandibular advancement می گویند . اگر بیمار دارای فک پایین جلو باشد به عبارت دیگر دارای Mandibular prognathism باشد تحت جراحی Mandibular set back قرار می گیرد . اگر بیمار دارای Deep bite یا Open biteباشد تحت جراحی Lefort قرار می گیرد . بایستی توجه داشت که این درمان یک درمان تیمی است که بین متخصص ارتودنسی و جراح فک و صورت انجام می شود . مراحل انجام درمان بایستی به طور صحیح انجام شود ، در غیر این صورت دستیابی به نتایج مناسب بسیار سخت خواهد بود . درمان های جراحی فک و صورت در گروه درمان های جراحی ساده به حساب می آیند که در اغلب موارد تنها نیاز به یک روز بستری شدن در بیمارستان دارند.

• شکاف لب و کام

  یکی از نقایص مادرزادی شایع شکاف لب و کام است . هنگامی این شکاف ها روی می دهند که بافت کافی برای ایجاد لب و کام وجود ندارد . پارگی یا بسته نشدن کامل لب را ، لب شکری و شکاف سقف دهان را شکاف کام می گویند . هر دوی این موارد از نواقص مادرزادی بوده و با درمانهای ارتودنسی و جراحی قابل درمان هستند . علاوه بر اینکه شکاف لب و کام بر روی زیبایی فرد تاثیر دارد ، ممکن است اثرات روحی روانی مخربی بر روی بیمار داشته باشد اما با درمان به موقع می توان از تمام این عوارض ، پیشگیری کرد . به طور کلی لب ها در هفته ششم حاملگی به صورت یک قطعه کامل در می آید و کام در آخر سه ماهگی اول به صورت یک قطعه کامل ایجاد می شود . هرگونه اختلالی در ایجاد لب و کام در دوران جنینی منجر به شکاف لب و کام می گردد . این بیماری در تمام کشورهای دنیا شیوع دارد و از شایع ترین ناهنجاریهای مادرزادی سر و صورت است به طوریکه از هر 700 تولد زنده در کل دنیا یک نفر به شکاف لب و کام مبتلا است.

انواع مختلف شکاف لب و کام

• به طور کلی سه نوع شکاف وجود دارد:
  1. فقط لب شکاف دارد
  2. فقط کام شکاف دارد
  3. هم لب و هم کام دارای شکاف است
  شکاف لب ممکن است خیلی خفیف باشد و فقط به صورت یک فرورفتگی در لب بالا باشد و یا ممکن است خیلی عمیق باشد و از لب شروع شده و تا سوراخ بینی ادامه یابد و تا کام سخت و حتی تا کام نرم کشیده شود . شکاف لب می تواند یک طرفه یا دو طرفه باشد.

علل ایجاد شکاف لب و کام

• مجموعه ای از عوامل ژنتیکی و محیطی می توانند در بروز این مشکل موثر باشند . از جمله عوامل محیطی می توان به مصرف بعضی از داروها در دوران حاملگی ، بیماریهای دوران حاملگی و مصرف سیگار و الکل و کمبود فولیک اسید در دوران بارداری اشاره نمود . سن بالای پدر وجود استرس در دوران بارداری از عوامل دیگر ایجاد کننده شکاف لب و کام می باشد . عوامل ناشناخته ای مثل جهش ژنی نیز در بروز این مشکل نقش دارند.

مطالب مرتبط: عوارض جراحی فک Complications of jaw surgery

• 1. مشکلات تغذیه ای : شکاف لب مشکل چندانی در تغذیه کودک ایجاد نمی نماید ولیکن شکافهایی که در ناحیه کام وجود دارد باعث می گردد که کودک نتواند به خوبی از سینه مادر یا شیشه شیر بمکد . برای مکیدن ، نیاز است که در دهان خلاء ایجاد گردد وجود شکاف در ناحیه کام ، مانع ایجاد خلاء می شود . کودکان دارای شکاف کام ممکن است هنگام شیر خوردن ، مقداری شیر در گلویشان بپرد و یا شیر از بینی شان بیرون بریزد استفاده از دستگاه ارتودنسی می تواند مانع انتقال شیر از دهان به بینی شود . دستگاه ارتودنسی هنگام شیر خوردن نوزاد ، در ناحیه سقف دهان بیمار قرار می گیرد و با مسدود کردن شکاف ، باعث تسهیل شیر خوردن بیمار می شود . استفاده از سر پستانک های عادی برای این کودکان غیر قابل استفاده است زیرا نمی توانند به حد کافی مکش ایجاد کنند ، لذا تغذیه آنها باید توسط سر پستانک های خاص با سایر وسایل انجام شود . انواع و اقسام شیشه و پستانک برای این منظور وجود دارد . شیشه های فشاری یکی از انواع آن است که به راحتی شیر به داخل دهان نوزاد وارد می شود و انرژی بچه تلف نمی شود.
  2. مشکلات تکلمی : در گروهی از بیماران دارای شکاف ، مشکلات تکلمی ایجاد می شود . این کودکان معمولاً دیرتر حرف می زنند و یا تودماغی صحبت میکنند . ترمیم شکاف باعث رفع مشکلات تکلمی می شود . این بیماران نیاز به گفتار درمانی هم خواهند داشت.
  3. مشکلات شنوایی : هر ناهنجاری دستگاه تنفس فوقانی میتواند عملکرد شیپور استاش در گوش را مختل کند و احتمال تجمع مایع در گوش میانی را افزایش دهد . این امر احتمال عفونت گوش میانی را زیاد می کند . کاهش شنوایی نیز نتیجه عفونت های مکرر گوش میانی است . کودکان مبتلا به شکاف کام ، باید بین 3 تا 6 ماهگی توسط متخصص گوش وحلق وبینی معاینه شوند.
  4. مشکلات دندانی فکی : شکاف کام تعداد دندانها را تحت تاثیر قرار می دهد . در این بیماران بعضی از جوانه های دندانی وجود ندارند و ممکن است دندانهای اضافه و تغییر رنگ بر روی سایر دندانها دیده شود . میزان ابتلاع به داشتن دندانهایی به اندازه کوچک و یا عدم وجود جوانه دندانی در ناحیه شکاف در این بیماران وجود دارد . عدم وجود جوانه دندانی در فک بالا و عوارض ناشی از جراحی های قبلی باعث میشود که فک بالا دچار کاهش رشد شود . از آنجائیکه دندانهای اینگونه بیماران در مسیر مناسب نمی رویند و فک بالا دچار کاهش رشد می باشند ، مراقبت های دهانی و جلو آوردن فک بالا در کودکان مبتلا به شکاف لب و کام باید زیر نظر ارتودنتیست باشد . متخصص ارتودنسی دندانها را ردیف می کند و فک بالا را به سمت جلو هدایت می نماید و هر فاصله ای که به دلیل وجود شکاف در این بیماران وجود دارد باید به طور مناسب بسته شود و در صورت نیاز فضای دندان غایب می تواند توسط ایمپلنت Implant پر گردد . درمان ارتودنسی این بیماران با دستگاههای متحرک و ثابت ارتودنسی انجام می شود.
  5. مشکلات روحی روانی : این کودکان به دلیل ظاهری ناخوشایند و مشکلات تکلمی ، دچار عدم اعتماد بنفس و مشکلات روحی می گردند . در ضمن ، والدین دچار مشکلات روحی ، احساس گناه و نگرانی از وضعیت آینده کودک می شوند . والدین باید با کودک مبتلا به شکاف لب و کام مانند یک کودک عادی رفتار کنند . اگر والدین اجازه ندهند کودک وارد اجتماع شود ، کودک مهارت های زندگی و حرکتی را فرا نمی گیرد.
  مطالب مرتبط: مراقبت های بعد از جراحی فک پایین Post-jaw care

درمان جراحی فک Maxillofacial Surgery

• شکاف لب و کام به طور رضایت بخشی قابل درمان می باشد . برای درمان کودکان مبتلا به شکاف لب و کام نیاز به تیم درمانی از متخصصین مختلف می باشد که شامل اعضای زیر می باشد.
  1. متخصص ارتودنسی
  2. دندانپزشک عمومی
  3. جراح فک وصورت
  4. متخصص گوش و حلق و بینی
  5. جراح پلاستیک
  6. متخصص گفتار درمانی
  درمان این عارضه باید بلافاصله بعد از تولد آغاز شود . مهمترین نکته ای که بعد از تولد نوزاد باید به آن توجه شود ، مسئله تغذیه کودک است و اگر اطلاعات والدین در این زمینه ناکافی باشد کودک دچار مشکل خواهد شد . در این خصوص بایستی با متخصص ارتودنسی مشورت شود تا در صورت لزوم دستگاه های ارتودنسی ساخته شود که تغذیه کودک بهتر انجام شود . لب و کام این بیماران نیاز به جراحی برای بسته شدن شکاف دارد که توسط جراح فک و صورت انجام می شود معمولاً لب ها در 10 هفتگی بعد از زایمان و کام قبل از یک سالگی توسط جراح فک و صورت بسته می شود. این بیماران نیاز به درمان های ارتودنسی متحرک و ثابت دارند . درمان ارتودنسی متحرک معمولاً از سن 5 و 6 سالگی شروع می شود و تا حدود 12 سالگی ادامه می یابد. هدف از این درمان وسیع کردن قوس دندانی فک بالا و نیز ردیف نمودن دندانهای قدامی و تصحیح ناهنجاری فکی می باشد. فاز اول درمانهای ارتودنسی می بایست قبل از انجام پیوند استخوان صورت گیرد تا باعث ایجاد بستر مناسب جهت رویش دندانها در فک و در محل شکاف گردد . در این مرحله دندانهای اضافه اطراف شکاف می بایست با یک طرح درمان مناسب خارج گردد . در بسیاری از بیماران دارای شکاف لب و کام تعداد زیادی از دندانها غایب هستند در این بیماران می بایست برحسب مورد فضای دندان غایب با سایر دندانها پر گردد و یا در صورت نیاز فضای دندان غایب حفظ شود و در ناحیه دندان غایب ایمپلنت Implant قرار داده شود . با درمان های متحرک ارتودنسی می بایست دندانهای فک بالا و پایین ردیف شوند و از آنجائیکه در این بیماران تمایل به عقب ماندگی رشد فک بالا وجود دارد می بایست با دستگاههای متحرک فک بالا را به سمت جلو هدایت کرد تا هم دندانها و هم اسکلت فک بالا به سمت جلو حرکت نمایند . پس از 12 سالگی با رویش دندانهای دائمی بیمار نیاز به ارتودنسی ثابت فکین دارد و با کمک ارتودنسی ثابت می توان دندانهای هر دو فک را ردیف نمود و باهم دیگر هماهنگ نمود . متخصص ارتودنسی می بایست با استفاده از سایر درمانهای ارتودنسی و با بهره گیری از سایر مکانیک های ارتودنسی فک بالا را به سمت جلو هدایت نماید . این درمانها معمولاً تا چند سال ادامه می یابند . در حین درمان ارتودنسی بیمار ممکن است نیاز به گفتار درمانی داشته باشد که معمولاً بیمار به متخصص گفتار درمانی ارجاع داده می شود و یا ممکن است به علت وجود شکاف در ناحیه فک بالا نیاز به پیوند استخوان در ناحیه شکاف داشته باشد که در زمان مقتضی از سوی متخصص ارتودنسی به جراح فک ارجاع داده می شود تا پیوند و ترمیم استخوانی انجام شود . در بسیاری از موارد اگر بیمار همکاری خوبی داشته باشد و بیمار به موقع مراجعه کرده باشد می توان با دستگاههای ارتودنسی فک بالا را به جلو آورد و دیگر نیاز به جراحی جهت جلوآوردن فک بالا نباشد ولی اگر بیمار همکاری خوبی در درمان نداشته باشد و یا به موقع مراجعه ننماید و یا اینکه شدت ناهنجاری بسیار زیاد باشد ممکن است بیماران علاوه بر ارتودنسی نیاز به جراحی برای جلو آوردن فک بالا داشته باشند که این جراحی بعد از 18 سالگی انجام می شود . اگر تمام درمانهای ارتودنسی به موقع انجام شود و بیمار در زمان مناسب به سایر متخصصین گروه پزشکی همانند جراح فک و صورت و متخصصین گفتار درمانی و گوش وحلق وبینی ارجاع داده شود می توان این گونه از بیماران را به خوبی درمان نمود . بسیاری از کودکانی که با شکاف لب و کام به دنیا می آیند با مدیریت درمانی بهینه ، چهره ای مناسب پیدا می کنند و گفتارشان مطابق همسالان میشوند و این وظیفه مهم متخصصین ارتودنسی است که به نحو مقتضی آنها را راهنمایی کنند . این بیماران به دلیل اختلال در رشد غضروف های بینی و استخوان فک بالا ممکن است نیاز به جراحی بینی هم داشته باشند . نکته بسیار مهم این است که قبل از جراحی بینی میبایست فکین در موقعیت مناسب قرار داده شده باشد و با ارتودنسی مناسب روابط فکین اصلاح شده باشد .

مطالب مرتبط:  کاهش ورم صورت بعد از جراحی فک Pain after jaw surgery

• بزرگی فک بالا

  در بعضی موارد ممکن است فک بالا بزرگ و جلو قرار گرفته باشد که در اصطلاح به آن Maxillary protrusion گفته می شود . در این صورت برای عقب بردن فک بالا می بایست از دستگاههای خارج دهانی به نام هدگیر (Headgear) استفاده کرد که با کمک کش هایی که روی سر یا پشت گردن قرار می گیرد، می توان از رشد زیاد فک بالا جلوگیری کرد . دستگاههای هدگیر انواع مختلفی دارند که با توجه به نوع ناهنجاری می توان از هر یک از آنها استفاده کرد . این دستگاهها اصطلاحاً به انواع ذیل تقسیم می شود :
  1. Low pull headgear (cervical headgear)
  2. High pull headgear (occipital headgear)
  3. Straight pull headgear (combi headgear)
  این درمان ها نیز می بایست در دوران رشد قبل از بلوغ انجام شود . در صورت عدم مراجعه بیمار در زمان مناسب (قبل از بلوغ) برای عقب بردن فک بالا نیاز به جراحی خواهد بود.

مطالب مرتبط: عکس جراحی فک  Photo of jaw surgery 

• بزرگی فک پایین

  این ناهنجاری که شاید بتوان از آن به عنوان سخت ترین مشکل فکی نام برد ، چندان به درمانهای متحرک که معمولاً شامل چانه بند می باشد ، پاسخ نمی دهد . کتاب های معتبر ارتودنسی در این زمینه همگی معتقدند که توانایی چندانی در جلوگیری از رشد زیاد فک پایین با استفاده از چانه بند وجود ندارد . این دستگاهها فقط فک پایین را به پایین و عقب می چرخانند و باعث دراز شدن صورت بیمار می شوند. معمولاً این بیماران زمینه ژنتیکی برای رشد زیاد فک پایین را در خانواده دارند . درمان قطعی این ناهنجاری جراحی فک به منظور عقب بردن فک پایین می باشد که به اصطلاح به آنMandibular set back می گویند.

ناهنجاری کلاس 3 (Cl III):

• حالتی است که در آن فک بالا و پایین به صورت ناهماهنگ قرار گرفته اند،یعنی یا فک بالا عقب است یا فک پایین جلو است یا ترکیبی از این دو حالت دیده می شود.در این ناهنجاری کاسپ مزیوباکال مولر اول فک بالا عقب تر از شیار باکال مولر اول پایین است ،یعنی مولر های پایین جلو تر از حد نرمال قرار گرفته اند.فک پایین جلوتر از فک بالا گرفته است و رابطه ی مولر و کانینیCl III است. نیمرخ صورت یا پروفایل این افراد به سمت concave یا مقعر پیش می رود. در این افراد برای جبران Over Jetمعکوس،دندان های فک پایین Retrocline شده اند.حرکت دندانهای قدامی فک پایین به لینگوال چون آنها را در قوس کوچک تری قرار می دهد،crowding را به وجود می آورد. رابطه انسیزور در بیمار Cl III می تواند از حالت edge to edge بین ثنایاها تا Over Jet معکوس (cross bite قدامی)متغیر باشد. در بعضی بیماران رابطه ی اسکلتال ممکن است Cl III باشد اما رابطه ی دندانی به خاطر جبران Over Jet، به صورت Cl III نباشد. در mandibular prognathism استخوان فک پایین رشد بیش تری نسبت به فک بالا دارد.این نوع مال اکلوژن درمان سخت تری دارد و ممکن است نیاز به جراحی ارتوگناتیک همراه با درمان ارتودنسی داشته باشد. اگر فک بالا عقب باشد که به آن Maxillary deficiency گفته می شود در صورتی که بیمار قبل از بلوغ و در دوره رشدی مناسب مراجعه نماید می توان با دستگاههای خارج دهانی مثل Face mask یا دستگاه Reverse chin cup فک بالا را به سمت جلو حرکت داد. نوع دیگری از Cl III تحت عنوان Pseudo Cl III نامیده می شود.این افراد به دلیل یک تماس پیش رس،فک خود را به سمت جلو shift می دهند. بیمار برای ایجاد اکلوژن مناسب فک خود را به سمت جلو حرکت می دهد. این افراد Cl III حقیقی نیستند اما اگر درمان نشوند تبدیل به Cl III حقیقی می شوند.برای تشخیص Cl III کاذب از حقیقی می بایست فک پایین را قدری عقب ببریم که یک رابطه ی Edge to Edge یا اورجت نرمال ایجاد شود اگر فک پایین به عقب رفت ،در این حالت با یک Cl III کاذب رو به رو هستیم .زیرا در Cl III حقیقی به هیچ عنوان فک را نمی توان به عقب برد.

مطالب مرتبط: هزینه جراحی فک و صورت Cost of maxillofacial surgery

drmohamadnaseri.com

 جراحی فک در تهران  maxillofacial surgery

جراحی فک در مشهد   maxillofacial surgery

هزینه جراحی فک در تبریز cost of maxillofacial surgery

هزینه جراحی فک و صورت در مشهد  cost of maxillofacial surgery

هزینه جراحی فک و صورت در تهران  cost of maxillofacial surgery
 بهترین جراح فک و صورت در مشهد  The best jaw surgeon